The 1975

The 1975 to brytyjski zespół z pogranicza pop rocka i indie pop, którego członkami są wokalista i gitarzysta Matthew „Matty” Healy, gitarzysta Adam Hann, basista Ross MacDonald oraz perkusista George Daniel. Nazwa formacji została zainspirowana przez poetycki tomik, oscylujący wokół kręgu beat, wydany przez Jacka Kerouaca.

Panowie po raz pierwszy spotkali się ze sobą w Wilmslow High School w Wilmslow w 2002 r., podczas gdy Matthew Healy, syn aktorów Denise Welch i Tima Healy’ego, dorastał w Newcastle i Cheshire. Razem utworzyli zespół podczas cyklu koncertów dla młodzieży, organizowanych przez jednego z członków rady miasta. Formowanie grupy rozpoczęło się od spotkania Healy’ego i Hanna, którzy postanowili tworzyć razem muzykę, występując jednocześnie w lokalnych pubach, grając punkowe covery. Po jakimś czasie zaprosili dwóch pozostałych muzyków. Matthew Healy początkowo był perkusistą zespołu, jednak przejął obowiązki wokalne po tym, jak pierwotny wokalista grupy odszedł w celu poszukania innego bandu. Wtedy zaproszono Georga Daniela, który uzupełnił skład, zasiadając za bębnami.
Na wczesnym etapie, grupa występowała pod nazwami Me and You Versus Them, Forever Drawing Six, Talkhouse, The Slowdown, Bigsleep oraz Drive Like I Do, by ostatecznie zatrzymać się przy The 1975. Według słów Healy’ego nazwa została zainspirowana przez zapiski z tylnej strony tomu poezji, wydanej przez Jacka Kerouaca, które brzmiały „1 June, The 1975”.

Wydanie pierwszego EP grupy w sierpniu 2012 r., zatytułowanego Facedown pozwoliło na pierwsze pojawienie się zespołu w przestrzeni radiowej w Wielkiej Brytanii, za sprawą singla „The City”, który również zaczął być puszczany w programie Huw Stephensa na paśmie BBC Introducing, prezentowanej szerzej za pośrednictwem BBC Radio 1. Kolejne szerokie zainteresowanie The 1975 zyskało pod koniec roku, po wydaniu singla „Sex” z następnej EP-ki o tym samym tytule, który był szeroko wychwalany przez Zane’a Lowe’a, jednego z prezenterów BBC Radio 1. Zespół rozpoczął trasę koncertową po Wielkiej Brytanii i Irlandii na przełomie 2012 i 2013 roku, by przenieść się do Stanów Zjednoczonych na wiosnę 2014. Po wydaniu trzeciej płyty krótkogrającej, Music for Cars, 4 marca 2013 r., The 1975 przebili się do mainstreamu za sprawą utworu „Chocolate”, który dotarł do miejsca 19 brytyjskiej listy przebojów. 20 maja zespół wydał następne EP, IV, który zawierał nową wersję „The City”. Utwór znalazł się na liście przebojów w Wielkiej Brytanii oraz zyskał czas antenowy a paru innych krajach.

The 1975 intensywnie koncertowało, wspierając swoje wydawnictwa oraz starając się robić szum wokół ich debiutanckiego albumu długogrającego. Zespół zagrał jako support przed Muse na ich trasie The 2nd Law World Tour podczas koncertu na Emirates Stadium w Londynie, 26 maja 2013 roku. Grupa koncertowała z The Neighbourhood w Stanach Zjednoczonych w czerwcu 2013 roku oraz supportowała The Rolling Stones podczas ich koncertu w Hyde Parku 13 lipca. W sierpniu zespół wystąpił również na scenie Festival Republic podczas festiwalu w Reading i Leeds.

Debiutancki krążek, The 1975, ukazał się 2 września 2013 roku, przy powstaniu którego uczestniczył producent Mike Crossey, wcześniej współpracujący z Arctic Monkeys i Foals. Jak wspomina Healy w wywiadzie dla magazynu The AU Review, zespół zaczął wyprzedawać koncerty przed debiutem na pełną skalę. Pierwszym singlem stał się przearanżowany utwór „Sex”, wydany 26 sierpnia 2013 roku. Premiera odbyła się w radiowym programie Zane’a Lowe’a w BBC Radio 1, 8 lipca 2013 roku, a teledysk do utwory został udostępniony na platformie YouTube, 26 lipca 2013 roku. Płyta zadebiutowała na pierwszym miejscu brytyjskiej listy przebojów.

The 1975 koncertowało po Wielkiej Brytanii przez wrzesień 2013 roku, występując między innymi jako główna gwiazda Freedom Festival w Kingston upon Hull oraz podczas iTunes Festival, 8 sierpnia, otwierając koncert zespołu Bastille. Zespół w październiku przeniósł występy do Ameryki Północnej, w listopadzie do Europy, by rozpocząć rok 2014 koncertami w Australii i Nowej Zelandii. We wrześniu 2013 roku zespół wyprzedał trzy koncerty w londyńskim Shepherd’s Bush Empire. W kwietniu 2014 roku zespół wystąpił po raz pierwszy na dużym, amerykańskim festiwalu, jakim była Coachella. W tym samym miesiącu zagrał również w Royal Albert Hall.

1 czerwca 2015 roku konta społecznościowe zespołu zostały zamknięte, co wywołało wiele spekulacji. Dzień wcześniej, na koncie Healy’ego ukazał się komiks, sugerujący rozpad zespołu. Jednak następnego dnia konta zostały przywrócone, lecz zdjęcia okładek płyt i zdjęcia profilowe miały biało-różowe zabarwienie, zamiast tradycyjnego czarno-białego co, jak się okazało, było chwytem marketingowym.

8 października zespół ogłosił wydanie drugiego albumu, I Like It When You Sleep, for You Are So Beautiful yet So Unaware of It. Premiera pierwszego singla, „Love Me”, zbiegła się w czasie z ogłoszeniem trasy koncertowej po Ameryce Północnej, Europie i Azji. Drugi singiel, „UGH!”, został zaprezentowany 10 grudnia w Beats 1. Trzeci singiel, „The Sound” zadebiutował w BBC Radio 1, 14 stycznia 2016 roku. Następny singiel, „Somebody Else” miał premierę 15 lutego w Beats 1. Kawałek „A Change of Heart” został zaprezentowany po raz pierwszy 22 lutego w Radio 1, cztery dni przed wydaniem płyty.
Album ukazał się 26 lutego, debiutując na pierwszym miejscu list przebojów w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.

W listopadzie 2016 roku, George Daniel zapowiedział wydanie trzeciego krążka, wrzucając filmik na swoim Instagramie, podpisany „2018”, który zawierał niewielki fragment muzyczny wraz z Mattym Healym, grającym na klawiszach.

3 lipca 2017 roku, Healy wypuścił tweet, w którym napisał „I like it when you sleep is coming to an end”, następnie pisząc „Music for Cars” co ujawniało tytuł trzeciego krążka. W marcu 2017 roku zespół potwierdził, iż zostały już napisane dwa nowe kawałki. W czerwcu Healy potwierdził, iż Drive Like I Do, jedno z wcześniejszych wcieleń grupy wyda debiutancki album, jako poboczny projekt, za kilka lat.

W listopadzie, Matthew Healy zapowiedział wydanie EP do końca trwającego roku, lecz pomimo tego, pomysł ten został odsunięty na następny rok, a zamiast tego ukazał się pierwszy krążek koncertowy, DH00278. Jednocześnie potwierdzono, iż żaden singiel z nowej płyty nie ukaże się przed początkiem nowego roku, a sam zespół zapowiedział wydanie czegoś nowego 1 czerwca 2018 roku.

W marcu 2018 roku zespół usunął znaczną część wpisów ze swoich kont społecznościowych, zatrzymując się na tych z lipca 2017 roku, występując na swoim ostatnim koncercie z trasy, promującej drugi album. Pod koniec kwietnia w Londynie i Manchesterze pojawiły się tajemnicze plakaty, zatytułowane „Music for Cars”, zawierające między innymi czarne slogany i numer katalogowy Dirty Hit, DH00327.

Zespół zaktualizował swoją stronę internetową, aby wyświetlić odliczanie czasu do 1 czerwca wraz z początkiem maja, ponownie stając się aktywnym na mediach społecznościowych. W ciągu pierwszych godzin okazało się, iż skrywany jest plik zip z czteroma indywidualnymi plakatami, z których każda prowadzi do ukrytej strony internetowej, która wyświetla rozmowę między człowiekiem a maszyną. W mediach społecznościowych zespół wypuszczał od czasu do czasu różne plakaty, wszystkie zatytułowane „A Brief Inquiry Into Online Relationships”. 31 maja 2018 roku zespół wydał singiel „Give Yourself a Try”, z premierą w programie radiowym Annie Mac, Hottest Record in the World.

W wywiadzie dla Beats 1, Healy stwierdził, iż Music for Cars to era wydawania muzyki, po zmianie nazwy płyty na A Brief Inquiry Into Online Relationships.

Trzeci krążek został wydany 30 listopada 2018 roku. Do promocji go, użyto pięciu utworów: „Give Yourself a Try”, „Love It if We Made It”, „TooTimeTooTimeTooTime”, „Sincerity is Scary” oraz „It’s Not Living (If It’s Not With You). Płyta zebrała pozytywne recenzje, zwłaszcza za eklektyczny wydźwięk i pisarską stosowność, a część krytyków zaczęła porównywać ją do OK Computer, grupy Radiohead. Album osiągnął numer jeden w Wielkiej Brytanii oraz numer cztery w USA, będąc ich drugim dziełem, które dotarło do Top 5 w obu tych krajach. Zespół wraz z początkiem roku wyruszył w trasę koncertową, promującą album. Krążek pozwolił też zdobyć nagrodę dla najlepszego brytyjskiego albumu podczas rozdania nagród Brit Awards w 2019 roku.

Czwarta płyta, zatytułowana Notes on a Conditional Form została zapowiedziana na wakację 2019 roku.

Członkowie zespołu:
Matthew Healy – wokal, gitara, pianino, klawisze, syntezatory;
Adam Hann – gitara, klawisze, syntezatory, sampler, wokal;
Ross MacDonald – bas, klawisze, syntezatory, sampler, wokal;
George Daniel – perkusja, bębny, wokal, klawisze, syntezatory.

Dyskografia

Albumy studyjne:
The 1975 (2013)
I Like It When You Sleep, for You Are So Beautiful yet So Unaware of It (2016)
A Brief Inquiry into Online Relationships (2018)
Notes on a Conditional Form (2019)

Albumy krótkogrające:
Facedown (2012)
Sex (2012)
iTunes Festival: London 2013 (2013)
Music for Cars (2013)
IV (2013)
Spotify Sessions (2013)
Rdio Sessions (2014)